Gymkhana, sport przyjaźni

Sport jest dziedziną działalności ludzkiej, która w samej swojej istocie podszyta jest pewnym esencjalnym smutkiem. Ceną radości jednego zwycięzcy jest zawsze żal wielu pokonanych. "Jeden wygrywa, czterdziestu dwóch przegrywa", jak to mówił Zygzak McQueen, grzejąc silnik do startu na torze. Rywalizacja w sporcie nie jest zatem nawet "grą o sumie zerowej"- gdzie strata jednego jest niezbędna dla zysku drugiego; ta suma jest ujemna...

Może dzięki temu że nie igra się tu ze śmiercią, Gymkhana przyciąga ludzi o mniej wojowniczej postawie i pewnej wspólnej wrażliwości. Spotykają się na ogólnopolskich zawodach, takich jak cykl organizowany przez Hondę, i mimo że technicznie są konkurencją, powstaje między nimi sztama, porozumienie i przyjaźnie, które są kluczowym elementem wspaniałej atmosfery tych zawodów. Motocykliści reprezentujący współzawodniczące między sobą kluby i miasta rywalizują na torze, ale tuż poza płotkiem kumplują się i wspierają. Kiedy ekipa GymkhanaPoland.pl, której jestem supporterem/reporterem, zorganizowała imprezę u nas w Szczecinie, zawodnicy z Krakowa, Warszawy, Gdańska i Wrocławia nocowali u nas, zapewniliśmy im zwiedzanie i zabawę. Tak samo oni zatroszczyli się o przyjezdnych w czasie rund rozgrywanych w ich miastach.

Rufi, Oscar, Mikrofon. III runda, Wrocław

 Na fotce powyżej, magiczny moment: na trzeciej rundzie Honda Gymkhana, we Wrocławiu, Oscar po pierwszym przejeździe tracił do Rufiego tylko 17 setnych sekundy, a Rufi, który dopiero drugi raz w życiu startował w zawodach, był trzeci. Przed nimi dwoma, pretendującymi do podium, już tylko najwięksi wymiatacze, Terminator i Beniamin. W drugiej serii przejazdów Oscar miał pecha - zaatakowała go zapiaszczona nieco kostka brukowa... Tor był krótki, parę sekund na pozbieranie się wyrzuciło go nie tylko z pierwszej dziesiątki, ale i pozbawiło szans na punktowane miejsce i udział w wyścigu o Puchar Prezesa... A Rufi "Czarny Koń" zaskoczył wszystkich - nie tylko zdobył drugie miejsce ale i właśnie rzeczony puchar. Na fotce Oscar, mimo że przegrał na własnym podwórku, cieszy się ze spektakularnego sukcesu Rufiego i niespodzianki jaką zrobił wszystkim.

Oscar, Mikrofon i Rufi, runda finałowa. Fot. Lila

Trzy tygodnie później Oscar poszedł jak burza i zdobył wicemistrzostwo na rundzie finałowej. Co więcej, w Pucharze Prezesa zmierzył się z Terminatorem i prawie go doszedł - tracąc tylko 0,26 sek!!! Co za wynik! Dwaj zawodnicy ze Szczecina, Mikrofon i Rufi, także ostrzyli sobie zęby na podium. Rufi chciał sprawić się równie dobrze jak we Wrocławiu, a Mikrofon wszak wrócił z drugiej rundy rozegranej w Radomiu z pucharem za trzecie miejsce. Imponujący wynik Oscara odebrał im szansę na znalezienie się w pierwszej trójce, a mimo to szczerze się cieszą z jego sukcesu.  Radość z osiągnięcia rywala okazała się większa niż smutek z własnego niepowodzenia. Może jednak suma tej gry nie jest wcale taka zerowo-ujemna...?

Zachar (team Wrocław) przybija piątkę z Rufim

Oscar, Adaśko, Dziki, Rufi, Jakub Rymkiewicz. III runda, Wrocław

Motocykl i małżeństwo - czołowe zderzenie idei...?

"Bo ona najbardziej kocha motocykl, a ja najbardziej kocham ją..." 
Zapraszam na nowy felieton na MotoRmanii

Byśmy umieli dzielić się przestrzenią...

... czyli - jak się chce, to się da zrobić. Podsumowanie pierwszego sezonu szkoleń bezpiecznej jazdy dla motocyklistów - na MotoRmanii
 

Adam Cieślak - mój Mistrz, i Madi - instruktorzy ze szkoły Cieślak Nauka Jazdy, znanej też jako AC ACademy :-)

Nowy felieton na Motormanii - o tym jak rodzice nie potrafią zaakceptować pasji motocyklowej swoich dzieci... 

    Wiesz, co to jest śmierć?
Nie ma woni spalin i benzyny,
cichnie melodia silnika.
Znikł horyzont, który bez przyczyny
zawsze przed tobą umykał.
 
Na winklu nie wtulisz już w przestrzeń ramienia,
pejzaż nie migocze, widok się nie zmienia,
piasek nie jest wrogiem, asfalt – przyjacielem,
bo nie ma już drogi, co była nam celem.

Już nie wypatrujesz,
            czy deszcz spadnie z nieba.
Ciała nie pieści ni słońce ni wiatr,
Nic nie chcesz – nic nie trzeba -
skończył się twój świat.

Tak żyć nie można. Muszę jechać tam.
Dobyć świat dźwięków i barw z ukrycia.
Nie jest ważne życie. Nie jest ważna śmierć.
To ważne, by nie umrzeć za życia.

(Parafraza fragmentu wiersza Teresy Harsdorf - Bromowiczowej)

Sądy i rzeczywistość...

fot. Sopel

Sądy i rzeczywistość - nowy felieton na MotoRmanii
o tym, jak postrzegają motocyklistów inni kierowcy...

.

Coś być musi, do cholery, za zakrętem :-)

Gdyby mi 1,5 miesiąca temu ktoś powiedział, że będę się zajmować dziennikarstwem sportowo-motoryzacyjnym, to bym pomyślała że spadł z konia (mechanicznego).

Nigdy nie wiadomo co życie przyniesie :-)

Pierwszy z cyklu felietonów na MotoRmanii - tematy będą różne, nie tylko podróżne:-)

MotoRmania - to przesympatyczni ludzie. Więc czuję że będzie to arcyciekawa przygoda, bo nieważne co się robi, ale z kim się robi. Odwiedzajcie ten portal.  Można mnie śledzić tutaj

Komentator zawodów MotoGymkhana na OldtimerbazaR, Wrocław, 30.09. Foto by Aleksandra